De curator als octopus. Een duiding die de literatuur nog wel eens geeft om duidelijk te maken dat de curator in Faillissement veel taken en bevoegdheden heeft die hij tegelijkertijd uitoefent. De curator dient veel ballen in de lucht te houden.
Daar lijkt nog een bal bij te komen.
De Rechtbank Amsterdam heeft namelijk op 10 mei 2017 (ECLI:NL:RBAMS:2017:3767) geoordeeld over een door de curator ingesteld verzet tegen een faillietverklaring. De schuldenaar werd in dit geval in staat van faillissement verklaard op verzoek van een crediteur. De Rechtbank overwoog in dat verband:
“De Hoge Raad heeft in zijn beslissing van 18 december 2015 (ECLI:NL:HR:2015:3636) geoordeeld dat een curator is aan te merken als een belanghebbende in de zin van artikel 10 lid 1 van de Faillissementswet. In die beslissing betrof het een faillissement op eigen aangifte. Naar het oordeel van de rechtbank kan de curator ook als belanghebbend worden aangemerkt in een geval als het onderhavige, waarbij het faillissement op verzoek van een schuldeiser is uitgesproken. Ook in dat geval heeft de curator er immers een legitiem belang bij dat, zonder dat verdere kosten worden gemaakt waarvan onzeker is op deze uit de boedel kunnen worden gedekt, een einde komt aan het faillissement indien het faillissement ten onrechte is uitgesproken. Als vaststaat dat het faillissement ten onrechte is uitgesproken kan aan de ontvankelijkheid van de curator daarom niet worden tegengeworpen dat niet vaststaat dat de boedel onvoldoende actief bevat.”
De Rechtbank verklaarde de curator ontvankelijk. In casu bleek er sprake zijn van een vergissing; het verzoek tot faillietverklaring was gericht tot de verkeerde rechtspersoon. Het faillissement werd vernietigd. De aanvrager werd ook in de kosten veroordeeld; bij de vaststelling van de omvang van de kosten van het faillissement heeft de rechtbank evenwel de uren besteed aan de voorbereiding en behandeling van het verzet buiten beschouwing gelaten. Die kosten moeten worden aangemerkt als proceskosten en die kosten worden forfaitair vastgesteld overeenkomstig het toepasselijke liquidatietarief.
Dat de curator als belanghebbende wordt gezien bij een eigen aangifte was reeds bekend. Daar in dat verband de curator de belangen van de crediteuren in zijn algemeenheid dient te behartigen en onnodige verdere kosten in dat verband moeten worden voorkomen, is dat begrijpelijk. Dat de curator ook belanghebbende is indien een verzoek tot faillietverklaring wordt ingediend door een crediteur is bijzonder. De curator lijkt dan immers op te komen voor het belang van de in staat van faillissement verklaarde vennootschap. Die vennootschap kan dat zelf ook.
Vragen over (toepassing van) het faillissementsrecht? Belt u ons gerust.
